Harakiri is het traditionele zelfdodingsritueel van de samoerai en stelt een vernederde Japanse militair in staat om toch eervol naar het hiernamaals te reizen. Deze gruwelijke plicht uit Bushido, de erecode van de samoerai, vormt het uitgangspunt voor Masaki Kobayashi’s nihilistische meesterwerk Harakiri (1962).
In 1630 kloppen kort na elkaar twee berooide en onteerde ronin aan bij de clan van het huis Iyi, ieder met het verzoek om onder samoerai te mogen sterven. De eerste is een wanhopige jongeman die voor een bedelaar wordt gehouden. De tweede is veteraan Hanshiro Tsugumo (Tatsuya Nakadai), die tijdens zijn sterfceremonie op de binnenplaats van het huis zijn levensverhaal vertelt aan de verzamelde rangen. Naarmate het treurige relaas vordert, lijkt de clan-oudste onrustiger te worden. Welk geheim verbergt hij?
Als aanklacht tegen de verwrongen mores van de Japanse elites is het streng vormgegeven Harakiri ongeëvenaard. In 1963 won Kobayashi er de Prix spécial du Jury in Cannes mee.